Cachimorro baten irudikapena da, Laguardia (Arabako hegoaldean) herriko jaien pertsonaia garrantzitsua.
Bere jantzia kolorez beteta eta txintxarriz apainduta dago. Eskuineko eskuan, jende artean bidea irekitzen laguntzen dion untxi bat darama, buruhandiek antzera. Honez gain, festetako espiritua primeran adierazten duenez, erraldoi guztien buruan joaten da.
Laguardiako festak animatzen dituzten dantzarien irudikapena da.
Kaleetan egiten duen ibilbidean “Cachimorro”-aren atzetik doa, azken honek bidea irekitzen baitio. Daraman jantzi zuriak gonan kolore gorriko apaingarriak ditu. Buruan, lorez eginiko koroa darama eta eskuineko eskuan dantzatzean erakusten duen banderatxoa. Pertsonaia honek, dantza festetako ekintza nagusi eta ezinbestekoa izan dela gogorarazten gaitu.
Erronkari bailarako gizon baten irudikapena da. Nafarroan zehar tradizio gehien duen jantzia darama, erronkariaren jantzia. Linozko alkandora zuria, txaleko beltz, gerriko estua eta txaketa zuriz konposatua. Azken hau, papar hegal zabalekin eta ukondo eliptikoekin apainduriko jaka gurutzatu motza da. Erdialdean dituen botoi beltzeko bi ilaretan lotzen da. Buruan, marra zuri bat duen feltro beltzeko kapela darama.
Gaur egun, oraindik ere, Erronkariko ordezkariek jantzi hau erabiltzen dute Uztailaren 13an San Martin harrira igotzen direnean. Ospakizun honetan, Baretous bailarako bizilagunekin duten akordioa betikotzen dute, ordainetan 3 behi eskainiz.
Erronkariko emakume baten irudikapena da.
Alkandora zuri bat darama jantzita eta honen gainean, urre koloreko apaingarriz jositako txaleko beltza. Gonaren goialdea gorantz buelta emana dago, beste aldean duen aldar deituriko forru gorri bat bistan uzten duelarik. Kondairak dionez, arropa honek IX.mendean du jatorria, Erronkariko emakume batek bere dagakin Abderraman I-aren burua moztu ostean, herrira jaisteko helburuz burua gonaren kontra jarri eta zikindu egin zelako. Une horretatik aurrera, Nafarroako erregeak emakumezkok izan zuen ausardia saritzeko, amabitxiaren laguntzaz lotzen den arropa hau gehitu zion jantziari.
Ilean bi trentza luze daramatza, bi begiztaz apainduta.
Baleazale gipuzkoar baten irudikapena da.
Alkandora zuria, zapi txuri urdina darama. Buruan txapela urdin zaharra, baina ez du aldamenetik kenduko txostena erortzen ez zaion bitartean. Eskuartean arpoia eusten du soka batez lotuta. Era honetan, arpoia jaurtitzean bete betean asmatzen badu, ez dago jabea zein den jakiteko zalantzarik.
Ezker belarrian eraztun formako urrezkoa belarritakoa du zintzilik. Belarritako hau eramatea zirkunnabigazioa osatzea lortzen zuten nabigatzaileek eskuratutako eskubidea da, nahiz eta geroago, Magallanes itsasartea edo “Buena Esperanza” lurmuturra gurutzatzea lortzen zutenek bereizgarri gisa hartu zuten.
Pasai Donibaneko batelari baten irudikapena da, bidaiariak txalupan errekaren alde batetik bestera eramateaz arduratzen zena.
Felipe IV erregeak, emakumearen ausardiagatik liluraturik, zenbait emakumeei bere Retiroko urmaelean arraunean ibiltzeko eskatu zien.
Bere jantzia batelarien ohikoa da: alkandora eta gona zabal urdina, gonaren gainean beste magenta bat duelarik. Oso dotore dago buruan kapela zuri sinple batekin, zinta urdinez apainduta. Batelari lanaren zalantzarik gera ez dadin, eskuin eskuan arrauna darama.
Inork ez bezala eramaten ditu bere bitxiak: eraztun ederra, belarritakoak eta nola ez, Carmengo birjinaren domina daraman urrezko lepokoa, itsasoan bizi diren guztien zaindaria.
Arratiako olagizon bat adierazten du. Zeinek zegoen burdin kopuru ugaria, landare jatorriko ikatzen basoak eta ibaiko urak zeraman indarra aprobetxatuz, Bizkaiko burdindegi industria garrantzitsuaren sehaska izan ziren.
Donostiako erraldoi taldeko zortzi lagunen artean zaharrena da. Kamiseta zuria du jantzita, zeinen gainetik txanpon marroi bat zabaltzen den. Bere kapela ferroniarren tipikoa da, hau da, feltro lodikoa, burua burdinolatik ateratzen ziren txinpartetatik babesteko. Pipa bat eta galdaketa labea pizteko lastargia darama.
Etxekoandre baserritar baten irudikapena da. Mantala beltz ederra dauka eta gonan, lauburua.
ilea dagokion zapiarekin du bilduta. Eskuin eskuan saski handi bat darama baratzeko fruituak eramateko helburuz. Ezkerraldean aldiz, anisko erroskilak daramatza, baserritarrak erabili ohi zuten beste baliabide bat, denbora luzez festetako gozoki tipikoa izan zena. Hori dela eta, herriko festetara joateko prest aurkitzen dela adierazten du: Donostiako aste erraldoia.
